Bir nefes daha kasvet çektim sensiz bu şehirde
Boğazım yandı içim kavruldu kasvet en hassa yerimi vurdu
Kasvet adım adım kaplarken bedenim ruhumu ve benliğimi
Bana her anımda hatırlatır sensizliğimi
Buğulu bir gökyüzü ve buğulanmış gözlerim
Bulutlar güneşi hasret bende sana
Galiba bülbülle güle oluyor nispet
Amma sorma benim ki öyle sunturlu bir hasret
Tasvirlerim hep hüzünlü hep karanlık
Sözcüklerim mızrak hedefim ben yani tutsak
Her darbemde beni yaralasam sana bir an evvel kavuşsam
Yani nasıl olursa olsun ölü ya da ölü senle olsam
En sevdiğim renk sensin buğulu bir sensizlikte
Renklerin dilini anlasan da söylesen bana senin mananı
Benim nazarımda ne manaya geldiğini yani seni sevdiğimi
Seni sensiz, süresiz ve ölçüsüz sevdiğimi