NEDEN Mİ? SEBEBİNİ SORMA SÖYLETME BENİ

Adım adım yaklaşıyorum kendi içime insafsızca

Yok eder gibi kendimi kendimce katledercesine

Suyumu güneşimi ve    her şeyimi yitirircesine

Ufuklara bakıyorum karanlık gözlerle karanlıklara

Neden mi? sebebini sorma söyletme beni…

 

Akıyor gözlerimden yaşlar kendi içime inci inci

Yalvarıyor kalbim sana sanırsın bir dilenci

Sonumsun diyor sonum olursun diyor dileniyor

Umutsuzluğa beni bu yaşadıklarım sürüklüyor

Neden mi? Sebebini sorma söyletme beni

 

Ağrı dağının en derin yerinden seslenir gibiyim

Ya da lut gölünü en yükseğinden düşeri gibiyim

Suyun altından suyun üstüne balıklama dalar gibiyim

Umutlarımın kırıntılarından ölüm kurar gibiyim

Neden mi? Sebebini sorma söyletme beni

 

Ayın ışığını sırtına alıp yürüyen bir adam düşle

Yalnızlığının içine içine yol iz bilmeden yürüyen

Susuşlarında kendiyle dertleşen kendini dinleyen

Eşgaresinde düşünde seni düşleyen ve yaşayan

Neden mi? Sebebini sorma söyletme beni

 

Adım adım adımlıyorum kendi içimi tırmalarcasına

Yalvarıyorum kendimce sana sesiz ve umutsuzca

Susamış ceylan misali çölü bilmenden yaşamış

Umutlarını çöldeki vahalara bağlamış misali divana

                                                                         gibiyim                                                                           

neden mi? Sebebini sorma söyletme beni